Aurreko sagar-kontuak kontuan hartuta, erraz ulertuko da datorrena. Datorren gaitza eta oinazea. Odola eta mina. Sagarrak maite dituen herria izan da euskalduna. Oso ondo zekien hori Lancre madarikatuak! Nor zen Pierre Lancre? XVII. mendearen atarian, etorri zen Lapurdira Pierre Lancre epaile eta inkisidorea. Amorru handia zuen bere baitan, eta beldur itzela desberdina zen orori. Ez zuen … [Leer más...]
Maddi. Euskaldunak eta sagarrak (2). Mitologian
Euskal kondairei begiratzen badiegu, batzuetan-batzuetan azaltzen zaizkigu sagarrak. Behin, adibidez, ba omen zebilen artzain bat Murumendin ardiak zaintzen. Egarriak zegoenez, ur bila hasi zen hara eta hona. Halako batean zer aurkituko, eta kobazulo baten ahoa. Eta hantxe, dama gazte bat apain jantzita. Dama bitxia iruditu zitzaion. —Zer zabiltza, gizontxo? —galdetu zion emakumeak. —Ba … [Leer más...]
Maddi. Euskaldunak eta sagarrak (1). Piratak
Ai, sagarrak. Sagarrekin hasi ginen aurrekoan. Sagarrek zeresan handia baitute. Aitonak kontatu zigun bezala, Antzinako Greziako lurretan Troiako gerraren pospolo izan ziren sagarrak. Mundu osoko kondaira ugaritan azaltzen dira, baina orain, hemen, gureari erreparatuko diogu. Gurean ere askotxo azaltzen dira sagarrak. Edo haien ondorengo gozoa: sagardoa edo sagar-arnoa! Goazen apurka, sagarrek … [Leer más...]